That first week

English version below

_____________

Mijn eerste week in Alnwick zit er alweer op. Het is nu al redelijk laat, dus ik ga zo naar bed zodat ik goed uitgerust ben voor de volgende week!

Ik ben deze week begonnen bij Eclipse Translations, een vertaalbureau in Alnwick waar ik het geluk heb mijn stage te mogen doen. Dinsdag was mijn eerste dag en ik ontving meteen een enorm warm welkom. Ik werd voorgesteld aan het team en ik kreeg te zien waar m’n werkplek is. Ik kon al redelijk snel beginnen met werken – al had ik redelijk weinig werk om te doen. Ik was de eerste dag dus voornamelijk bezig met kleine taken doen en proberen de namen van m’n ongelofelijk aardige collega’s te onthouden.

Tijdens de stage zal ik me voornamelijk bezighouden met het reviseren en checken van vertalingen van zowel in-house als freelance vertalers. Daarbij werd ik redelijk nauw samen met mijn stagebegeleider, Andrew Maycroft, met wie ik kwesties die ik tegenkom tijdens het reviseren, bespreek. In het begin vond ik dit nog best moeilijk – ik wil het werk namelijk goed doen, dus ik ben vaak heel traag met het nakijken van teksten.

Maar dankzij het team van Eclipse voelde ik me al heel snel thuis. Ik vind het enorm leuk werk om te doen en ik vind het een heel erg fijn team om mee samen te werken. Het is ongelofelijk dat ik het zeg, maar ik kan niet wachten op de volgende werkdag!

In het weekend wist ik nog niet zo goed wat ik moest doen. Ik was van plan rond de wandelen in Alnwick om de stad te verkennen, maar na m’n eerste werkweek was ik redelijk uitgeput. Ik besloot dus dit weekend even goed uit te rusten en iets te doen wat ik al een tijdje wilde doen: boeken lezen die ik jaren geleden gekocht heb (en nooit opengemaakt heb)!

Aan de minder positieve kant: ik moet zeggen dat ik de heimwee mateloos onderschat heb. Je hebt geen idee wat je thuis allemaal hebt tot je opeens weg bent en dat allemaal niet meer hebt. Dan pas kun je alle kleine dingen waarderen die je thuis hebt. Ik heb een super aardige huisgenoot en een geweldig aardige huisbaas die me heel erg geholpen hebben, maar de heimwee heeft me veel harder geraakt dan ik ooit had kunnen denken.

Maar het is logisch dat heimwee erbij hoort. Dat is nu eenmaal onderdeel van de taastage - van het hele avontuur. De taalstage verandert je als mens, deze heimwee is nu eenmaal de eerste stap in die verandering.

Dankzij deze stage heb ik overigens ook mijn culinaire vaardigheden moeten uitbreiden. Helaas kan ik niet elke dag pasta eten zonder na een week te sterven van binnen. Dus ik heb vandaag eens een hele chique vegetarische hamburger gemaakt. Blijkbaar zijn mijn kookkunsten nog redelijk barbaars, aangezien het enige wat ik moest doen was een hamburger opwarmen in een oven en zelfs dat was geen denderend succes.

Misschien moet ik eens een kookboek aanschaffen.

_____________

My first week in Alnwick is already over. It’s quite late already, so I’m going to bed in a bit to ensure I am well rested for the week to come!

I started my placement at Eclipse Translations this week, which is a translation agency in Alnwick where I am lucky enough to do my work placement. Tuesday was my very first day and I immediately received a very warm welcome. I was introduced to the rest of the team and was shown where I’ll be working. I was able to start working rather quickly – athough I didn’t have many jobs I could do yet. That’s why my first day was primarily to do the odd task here and there and trying to remember the names of my incredibly kind colleagues.

During my placement I will primarily be checking translations of both in-house as well as freelance translators. During which I will be working together with my work placement supervisor, Andrew Maycroft. Whenever I have any queries regarding a translation, I will discuss these with him. At first, it was pretty difficult to get into this – because I want to do my job properly, I am often quite slow when checking translations.

But thanks to the Eclipse team, I felt at home really quickly. I love doing this kind of work and I have the pleasure of working alongside a great team. It’s unbelievable I’m saying this, but I can’t wait for my next workday!

During the weekend I wasn’t sure what I should do. I planned to walk around Alnwick to see the sights, but after my first working week I was pretty exhausted. That’s why I decided to use this weekend to relax a little and do something I’ve been meaning to do for a long time: read books that I bought years ago (and never actually opened)!

On a slightly less positive note: I have to say that I have severely underestimated how homesick I would become. You have no idea what you have at home until it's suddenly gone. Only then can you appreciate all the tiny things at home. I have a very kind housemate and an amazing landlord and they have definitely made me feel more at home, but homesickness hit me harder than I could have ever expected.

But it was obvious I was going to feel homesick. It's a part of the work placement - of this entire adventure. The work placement changes you as a person, being homesick just so happens to be the first step in that change.

Thanks to this placement, by the way, I’ve also had to expand my culinary skills. Sadly I can’t eat pasta every single day without my soul dying. So today I decided to make an absolutely ‘wonderful’ vegetarian hamburger. Apparently my cooking skills are still a little barbaric, seeing as the only thing I had to do was heat up a hamburger in an oven and even that wasn’t a thunderous success.

Maybe I should buy a recipe book.